مطالعه ساختار اجتماعات ماکروبنتوزهای مناطق حفاظت شده حرا جاسک با تاکید بر پرتاران

چکیده این پژوهش به منظور بررسی ساختار جمعیت ماکروبنتوزهای جنگل های حرا جاسک نمونه برداری از رسوبات به مدت یک سال از فصل پاییز 1388تا تابستان 1389 انجام شد. بر اساس توزیع خورهای اصلی و به منظور پوشش کامل زیستگاه چهارخور شامل جاسک غربی (خور مرکزی)، جاسک شرقی (خور شهرنو و خلاصی) و شرقی ترین بخش خور گابریک مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه برداری توسط دستگاه گرب از چهارخور مرکزی، شهر نو، خلاصی و گابریک صورت گرفت (3n=). سپس به منظور تعیین دانه بندی رسوبات و مواد آلی در هر ایستگاه نمونه گیری انجام شد (3n=). همچنین به اندازه گیری شاخص های محیطی (دما، شوری، ph، اکسیژن محلول و کدورت) توسط دستگاه هوریبا پرداخته شد. نتایج حاصل از پژوهش کنونی نشان داد که در مجموع در طول فصل ها نمونه برداری 104 گونه ماکروفونی متعلق به چهار رده شناسایی گردید که بیشترین تعداد گونه متعلق به شکم پایان (35 گونه)، پرتاران (25گونه)، دوکفه ای ها (25گونه) و سخت پوستان (19گونه) بود. علاوه بر این تعداد گونه و تراکم ماکروبنتوزها در فصل زمستان بیشتر از بقیه فصل ها بود. در میان خورهای مختلف بیشترین تراکم ماکروبنتوزها به ترتیب متعلق به خور های مرکزی، خلاصی، شهرنو و گابریک است و در رابطه با پرتاران بیشترین تراکم متعلق به خور شهرنو، گابریک، خلاصی و مرکزی می باشد. نتایج آزمون همبستگی بین فاکتورهای فیزیکو شیمیایی آب و تراکم هر گروه از ماکروبنتوزها در تمامی مناطق نمونه برداری در سطح خطای 5% محاسبه گردید. نتایج حاصل از شاخص های تنوع زیستی نشان داد که بیشترین میانگین شاخص شانون مربوط به پرتاران خور گابریک (204/2)، شاخص سیمپسون سخت پوستان خور مرکزی (419/0) و مارگالف پرتاران خور گابریک (668/11) می باشد. نتایج حاصل نشان داد که رسوبات منطقه بیشتر از نوع ماسه ریز- سیلتی- رسی است. کلمات کلیدی: ماکروبنتوز، جنگل های حرا، جاسک، پرتاران